O obrotach
Mikołaj Kopernik długo się wahał, czy upublicznić i opublikować w książkowej formie swoją heliocentryczna teorię. Ostatecznie zdecydował się na to w 1539 roku, w wyniku rozmów z Biskupem Chełmińskim Tiedemannem Giesem i swoim jedynym uczniem Jerzym Joachimem Retykiem na zamku w Lubawie. Rękopis dzieła objaśniającego teorię heliocentryczną nosił tytuł De revolutionibus… , czyli O obrotach…, i opuścił Frombork we wrześniu 1541 roku. Retyk dostarczył manuskrypt do znanej oficyny wydawniczej Johannesa Petreiusa w Norymberdze, specjalizującej się w publikowaniu dzieł naukowych. Druk rozpoczęto w połowie 1542 roku, ukończono zaś wiosną 1543 roku. W liście do Retyka, biskup Giese napisał, że Kopernik ujrzał swoje dzieło w całości w dniu swojej śmierci, 21 maja 1543 roku.
Obserwatorium zostało opisane przez wysłannika Tycho de Brahe, Eliasa Olsena Morsinga. Wysłannik duńskiego astronoma, za zgodą fromborskich kanoników, zabrał przyrządy Kopernika do Danii. Uległy one jednak zniszczeniu w obserwatorium Tycho de Brahe na wyspie Ven w wyniku ogromnego pożaru.
Od ponad 100 lat pavimentum jest przedmiotem poszukiwań realizowanych przez różne grupy archeologów. Pierwsze poszukiwania prowadzono jeszcze przed II wojna światową, kolejne w latach sześćdziesiątych XX w. W 2009 przeprowadzono prace archeologiczne, wykonując wykopy w ogrodzie kanonii św. Stanisława we Frombork (to w niej mieszkał astronom), jednak pavimentum nie odnaleziono.
W 2018 roku ciekawą koncepcję wysunął Michał Juszczakiewicz oraz Robert Szaj podczas realizacji filmu dokumentalnego „Tajemnice astronomii Kopernika” wyprodukowanego przez Fundację Nicolaus Copernicus. Podczas realizacji tego filmu przeprowadzono badania archeologiczne georadarem w miejscach, w których badacze wskazywali, że mogą znajdować się slady pavimentum. Badania te wykluczyły, by tam właśnie znajdowały się pozostałości po obserwatorium Mikołaja Kopernika. Obecnie trwają prace, mające na celu zweryfikowanie postawionej przez Juszczakiewicza i Szaja hipotezy o innym miejscu, niż dotychczas przypuszczano, usytuowania pavimentum Mikołaja Kopernika.
