Rękopis Ballady f-moll op. 52 Fryderyka Chopina wzbogacił zbiory Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina. Rękopisy muzyczne Fryderyka Chopina należą do najcenniejszych i najbardziej poszukiwanych przez kolekcjonerów obiektów na świecie. Możliwość ich zakupu zdarza się niezwykle rzadko. Obiekty tej klasy co autograf Ballady f-moll pojawiają się na rynku kolekcjonerskim raz na 10-15 lat.

Rękopisy Chopina, będące skarbem światowego dziedzictwa kulturowego, są obiektami rzadkimi i pożądanymi przez kolekcjonerów na całym świecie. Pojawiają się na rynku zaledwie raz na dekadę i najczęściej trafiają do sprzedaży za pośrednictwem domów aukcyjnych.

Ballada f-moll op. 52 uchodzi za jedno z najważniejszych i najbardziej dopracowanych dzieł Chopina. Dzieło to zostało powszechnie uznane za szczytowe osiągnięcie w ramach balladowego gatunku i jako najbardziej ambitną artystycznie oraz dopracowaną kompozycję Chopina.

Do naszych czasów zachowały się jedynie dwa niekompletne autografy tej Ballady: przechowywany w Bodleian Library w Oksfordzie oraz stanowiący część prywatnej kolekcji spadkobierców Rudolfa F. Kallira w Nowym Jorku, autograf fragmentu utworu w pierwotnym metrum 6/4, który został zakupiony przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina pod koniec 2024 r.

Po śmierci Chopina 17 października 1849 r. w Paryżu, siostra kompozytora, Ludwika Jędrzejewiczowa zajmowała się porządkowaniem dokumentów pozostawionych przez brata. Autograf Ballady podarowała przyjacielowi Fryderyka, pianiście i kompozytorowi, Josephowi Dessauerowi, co potwierdza adnotacja dokonana ręką Ludwiki w prawym górnym roku pierwszej strony: „p[our] M[.] Desauer.”. W 1933 r. autograf został zakupiony w antykwariacie w Lucernie przez Rudolfa F. Kallira (1895–1987), kolekcjonera dzieł sztuki, autografów muzycznych i korespondencji słynnych kompozytorów, pisarzy i naukowców. W 1940 r. Kallir opuścił Europę, by zamieszkać na stałe w Nowym Jorku.

Zakup rękopisu był możliwy dzięki wsparciu finansowemu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.